Domie: Pijnlijke ervaring met happy end!
Nabeschouwing Domie: Reevax in Afrika
We zijn alweer een paar dagen in Belgeland en de dagelijkse routine van opstaan, werken en slapen heeft alweer de bovenhand genomen maar toch zweef ik soms nog een beetje. Dat kan ook niet anders na een super-avontuur in het zuidelijk deel van Afrika.
Pepe verzet bergen werk voor het ‘REEVAX New Style’-project, Kroki bouwt een nieuwe website en ik probeer nog enkele overblijvende taken tussen de verschillende businesstrips tot een goed einde te brengen. De opeenstapeling van griepjes en snotvallingen ten gevolge van de vriestemperaturen, een spierletsel aan Pepe’s racepoot, voedselvergiftiging: de fysieke voorbereiding was verre van ideaal en met een lege zak zelfvertrouwen vertrekken we naar de luchthaven. “There’s no way back”. Dit heeft de laatste dagen voor het vertrek continu door mijn hoofd gespookt en me slapeloze nachten bezorgd. Of was het ten gevolge van de nachtshift-wielen-prepareren met Stan’s NoTubes of het inpakken van den Orbea?
Kaapstad: De “Waterfront” is de “Waterfront” gebleven: Een gezellige buurt met vele shop’s en restaurants. De ‘scenery’ van Kaapstad wordt nog steeds overheerst door de Tafelberg maar “The Lionhead”, “The twelve Apostels” en de kustweg met “Cheapman’s Peak Drive” geven dit paradijs een onvervalst postkaartdecor. De gastvrijheid heeft weeral een grote indruk nagelaten op ons, en het enthousiasme van de zwarte bevolking lijkt wel een bodemloos vat.
En dan de koers zelf:
Ze willen de best georganiseerde race ter wereld zijn maar moeten ze daarom alle elektronica en IT er bijsleuren? Ik zit er al een heel jaar tussen, gedurende die twee weken wil ik wel zonder horloge en computer-mik-mak rondlopen.
Vorig jaar zorgde het weer voor de variatie, het weer was ons meer gunstig gezind en het parkoer zorgde dit jaar wel voor ietsmeer variatie, meer bergskes, meer technische passages, alleen miste ik het eindeloos traject in de “Klein Karoo”.
Met het vizier gericht op 18Nm (gegraveerde tekst die weergeeft hoe vast de bouten aangedraaid moeten worden op Pepe’s zadelpen), sterf ik meermaals in de Afrikaanse brousse. Harde tijden voor de beentjes.
Als het wat technischer werd kon ik even op adem komen, dit jaar al iets meer dan vorig jaar. Pepe’s turbo is nog gegroeid sinds vorig jaar, heeft iets langere tijd nodig om op toeren te komen, maar eens op kruissnelheid,….
Laatste rit is een beetje marathon-onwaardig!!!! Veel te kort!!!!!!!!!!!!
10kg Performance-energiepoeder en -repen zodat we ongeveer 70000Kcal kunnen verbruiken gedurende de race.
Buiten een paar buitelingen hebben we race zonder broken uitgereden en zijn we overgelukkig met de Conti/Stan’s NoTubes combinatie.
Enkele profs zien toch ook sterren en niet alleen ‘s nachts.
Teamspirit is iets wondermooi, maar het is van porselein. Twee koppige Reevaxers hebben dan ook een paar keer de brokken terug kunnen lijmen. Weeral worden we met de feiten op de neus gedrukt dat samenrijden niet altijd evident is. Samenwerken in goede en slechte momenten, dit maakt het teamracen zo speciaal en uniek. De belevenissen staan voor altijd gebeiteld in mijn geheugen, die pakken ze me niet meer af. Tanx, Mate.
Domie
Pepe: een schitterende race vol kick’s!
Een helse week vol contrasten zit erop:
Een week van blank en zwart;
Een week van euforie en teleurstelling;
Een week van hoogtes en laagtes;
Een week van intens leven aan 300% en 9 uur slaap per dag;
Een week van blijdschap en verdriet;
Een week van regen en zonneschijn;
Een week van stof en modder;
Een week van vallen en opstaan;
Een week die zowel renner als materiaal tot het uiterste gedreven heeft.
Wat overblijft zijn vermoeide spieren, enkele blauwe en gele plekken, wat korstende schaafwonden, half gebruinde ledematen, vervellende oren, versleten tandwielen, kettingen en banden maar bovenal…
…een onbeschrijflijk goed en voldaan gevoel en de onuitwisbare herinneringen aan een magische wedstrijd: The Cape Epic.
Na een schitterende eerste editie vorig jaar, waren we benieuwd hoe de wedstrijd er deze keer zou uitzien.
Wat al snel opviel was het grote aantal vedetten (lees snelle jongens) die zich deze keer hadden ingeschreven.
Reevax vreesde al meteen dat een verbetering van onze 11de plaats aardsmoeilijk zou worden.
Je kan je wel voorstellen hoe blij we waren toen we bij de finish van de eerste etappe als 12de over de finishlijn kwamen.
De trend was gezet, de lat gelegd maar het kostte uiteindelijk heel wat inspanning om deze positie tot in Spier vast te houden.
Reevax hield echter vol, beet door en kwam super-tevreden in Spier aan.
Voor Domie en mij is deze Cape Epic dan ook meer dan geslaagd.
Wat me van de voorbije week is bijgebleven (willekeurige volgorde):
- De Cape Epic is dit jaar echt wel volwassen geworden. Terwijl er vorig jaar nog kritiek was op te veel asfalt en te lichte etappes, was deze editie zeker de helft zwaarder, waren de afstanden langer, meer klimwerk en een stuk technischer. We loved it !
– De groei van het evenement: van 273 teams in 2004 naar 443 teams in 2005.
– Hoofdstuk elektronica: Dat men voor een correcte tijdsmeting gebruik maakt van een transponder om je enkel, vinden we logisch en zelfs een must. Dat je daarnaast nog met 3 andere chips werd belast, deed meer aan Big Brother denken dan aan een avonturen-race in het ongerepte Afrika. Idee was niet slecht, maar techniek liet ons geregeld in de steek. Tip voor de organistaie: Hou het simpel als het kan!
– Tegenover de vorige editie was het aantal zwarte medewerkers opvallend teruggelopen. Reden: ons onbekend.
– Bijna 25% van de deelnemende teams zijn uitgevallen.
– De dood van Leon Steenkamp: aangrijpend.
– De organisatie zoals we die in Europa niet kennen en waarschijnlijk ook onmogelijk is.
– De vriendelijkheid van de medewerkers en vrijwilligers: van de eerste tot de laatste dag.
– Het doorzettingsvermogen van sommige deelnemers: heb onnoemelijk respect voor diegenen die ondanks fysieke moeilijkheden toch blijven doorzetten, ook al doen ze soms veel langer over een etappe: petje af voor alle finishers.
– De gastvrije ontvangst door Elmine en Jan in George en het bezoek aan vriend des huizes Armstrong in een township: armoede kan een verrijking zijn.
– De vechtlust van teammaat Domie: enkele weken geleden nog onzeker. In Cape Epic alles gegeven en beloond met prachtig resultaat.
– Het belang van goede banden en anti-lekrij-produkt: aantal lekke banden was niet te tellen. Reevax had er niet 1!
– Een goed samenwerkend team scoort soms beter dan individueel sterke renners en regelmaat is het halve werk.
De voorbije week was intens, zowel fysiek als emotioneel en zorgde voor onvergetelijke momenten.
Ik voelde me thuis in een grote internationale familie met de meest verscheiden afkomsten en persoonlijkheden maar met 1 grote overeenkomst: de passie voor het mountainbiken.
Het was alweer een voorrecht om met een tof team (Domie in Afrika en Kroki in Belgie) opnieuw een etappenwedstrijd tot een goed einde te brengen en ik hoop dat we er nog een hele tijd mee door te kunnen gaan.
Pepe
De andere belgen
Tijdens de enkele uurtjes wachten in transit in Londen Heathrow-Airport, maakten we van de gelegenheid gebruik om enkele van de Belgische deelnemers aan de tand te voelen ivm hun ervaringen over het voorbije avontuur. In een beknopte telegramstijl hieronder een impressie:
Telly Parys (bijnaam De Vis – Team Pachthofbikers):
***************************************************
* Wat vondt je positief of negatief aan deze CE?
+ het uitrijden (niks voorgehad)
+ juist goede lengte (hoewel 144km was meer dan genoeg)
– had minder brede wergen verwacht en technischer
– te weinig afwisselend eten (altijd rijst of pasta)
– te vroeg opstaan
* Over zijn teammaat Wouter:
verkeerde keuze wegens te veel niveauverschil
* Ga je nog terug: neen!
* Pech: 4 X lek (doorslag) 2,5 bar
* Banden: Tubless zonder produkt
* Cape Epic in 1 zin: Cape Epic = geslaagd
Wouter Van Tilborg (bijnaam Woody – Team Pachthofbikers):
*********************************************************
* Wat vondt je positief of negatief aan deze CE?
– uitgevallen na dag 4 (Oorzaak: knie, rug, leeg)
– men moet zelf voor alles zorgen na uitval. Wat als je bevoorbeeld in plaatser ligt?
+ etappe 7+8 terug gereden
+ Landschap, weer, parcours
* Over zijn teammaat Telly:
hiele goeie joeng, maar iets te sterk
* Ga je nog terug: ja, eventueel wel (maar dan rustiger beginnen)
* Pech: 1x lek
* Banden: Tubeless
* Druk: hard op gevoel (3 bar)
* Cape Epic in 1 zin: Cape Epic = zwaar en warm
Jan Geys (Team Golden Go4it):
*****************************
* Wat vondt je positief of negatief aan deze CE?
+ schitterend decor
+ zwaar
+ perfecte organisatie (soms te)
+ kippevelgevoel bij start
– miste gezellige chaos van de Crocodile Trophy
– had verwacht meer zwarte dorpen tegen te komen.
* Over zijn teammaat David:
heeft tegenslag gehad (gebroken zadelpen), vervolgens 15cm te laag gezetenen nadien rug- en knieklachten
* Ga je nog terug: zit er dik in
* Pech: 2x plat (doorn + binnenband slecht ingestoken)
* Banden: Binnenband zonder produkt
* Druk: op gevoel
* Cape Epic in 1 zin: Cape Epic = Soort mini-Crocodile Trophy
David Vandenbosch (bijnaam Bosse – Team Golden Go4it):
******************************************************
* Wat vondt je positief of negatief aan deze CE?
– uitgevallen in 3de etappe (Oorzaak: na 3km van etappe 1 zadelpenbreuk. Rest van de rit 15cm te laag. Knieprobleem)
– bij uitvallen is er niks voorzien voor trransport naar Spier, je kan niet weg (was liever naar huis gegaan).
– pijnlijk om iedere keer met neus op feiten gedrukt te worden.
– bevoorrading: enkel laatste bevoorrading was eten voorzien.
+ schitterende organisatie (langs de kant beoordeeld)
* Over zijn teammaat Jan:
schitterend, voelen mekaar goed aan. ook conditie beetje gelijk.
* Ga je nog terug: revenge op andere wedstrijd (bv. Trans-Schwarzwald)
* Cape Epic in 1 zin: Cape Epic = ontgoochelend (persoonlijk, wegens pech)
Michael Loits (Team Silver Go4it):
**********************************
* Wat vondt je positief of negatief aan deze CE?
– uitgevallen direkt na start van 5de rit wegens overbelaste linkerknie (gestopt op doktersadvies. Inspuiting geweigerd); Andere deelnemers hadden ook veel knieproblemen
Moest ik vroeger kunnen terug komen: afstand nemen en verwerken.
– tweede helft van de week was lege week wegens aan kant staan.
+ organisatie
+ eten
+ sfeer onder rijders (anders dan bij ons)
* Over zijn teammaat Stijn:
wil nog samen rijden. Verstaan mekaar goed. Elkaar niet in vernieling rijden en wachten op elkaar. Maken geen probleem als andere minder moment had.
* Ga je nog terug: eerst een 4-etappenkoers rijden en zien of lichaam klaar is.
* Pech: 2x plat (doorn + binnenband slecht ingestoken)
Binnenband zonder produkt
* Banden: Buitenband + binnenband zonder produkt
* Druk: 2,2 bar (op gevoel)
* Cape Epic in 1 zin: Cape Epic = te ver weg (eerst in Europa iets doen)
Stijn Delagaye (Team Silver Go4it):
***********************************
* Wat vondt je positief of negatief aan deze CE?
+ organisatie
+ parcours
+ tamelijk goedkoop voor wat men krijgt
* Over zijn teammaat Michael:
hadden nog nooit samen gereden. Rijd beter bergop. Ik beter op vlakke. Zijn compatibel. Goed, rijdt super maar heeft pech gehad.
* Ga je nog terug: misschien wel
* Pech: 3x (doorns)
* Banden: Tubeless met Glue (GEAX) na eerste keer plat met bnb gereden.
* Druk: gevoel vrij hard
* Cape Epic in 1 zin: Cape Epic = de moeite waard
Chris Van Caesbroeck (Team 85):
*******************************
* Wat vondt je positief of negatief aan deze CE?
+ organisatie
+ parcours
+ omgeving
– platte banden
* Over zijn teammaat Ivo:
goed, goede samenwerking
* Ga je nog terug: zou wel willen, maar er is nog zoveel anders te doen
* Pech: 7 x lek (1 x doorslag rest doorns)
* Banden: Begonnen met Slime in binnenband. Nadien gewone binnenband met Sludge, uiteindelijk gewone binnenband zonder iets in
* Druk: 2,8 en 3 bar
* Cape Epic in 1 zin: Cape Epic = heet
Ivo Bernaerts (Team 85):
************************
* Wat vondt je positief of negatief aan deze CE?
+ progressie tijdens koers (iedere dag sterker)
+ geluk met weer
+ eten zeer goed
– bevoorrading was zelfhulpgroep (water en cola)
– voor wedstrijd te weinig controle (bij riool in stage 8 stak iedereen voorbij)
* Over zijn teammaat Chris:
goed
* Ga je nog terug: vergeten te vragen
* Pech: 2 x lek
* Banden: Binnenband
* Druk: 3.1 bar
* Cape Epic in 1 zin: Cape Epic = onvergetelijk
Franky Taelman (Team Scarabee 2):
*********************************
* Wat vondt je positief of negatief aan deze CE?
+ Organisatie, groepsfeer
– Parcours: niet altijd MTB, soms iets te veel asfalt.
– Indien je opgeeft heb je probleem met je fiets
* Over zijn teammaat Dirk:
had nooit gedacht Dirk zo goed ging rijden
* Ga je nog terug: ja !
* Pech: 1xlek (doorn)
* Banden: anders rij ik steeds tubeless en nu met binnenband met NoShit.
* Druk: 2,1 bar
Dirk Rossignol (bijnaam: Joe – Team Scarabee 2):
************************************************
* Wat vondt je positief of negatief aan deze CE?
+ Ondanks tweede editie toch totaal verschillend en hebben buiten verwachting goed gepresteerd (3x derde plaats)
+ heb slechts 2 etappes gehad waarbij ik zei nooit meer te willen MTB’en. Normaal zijn er dat veel meer!
+ deze CE is DE MAX van mijn mountainbike-carriere
– Bowmans Cycling (service provider) vroegen bij laatste etappe plots geld voor herstelling terwijl ik niets had laten doen. Dreigden mijn wiel weg te nemen. Gaf adrenalinestoot zodat we nogmaals op podium kwamen.
* Over zijn teammaat Franky:
verschillen veel in karakter (Franky stiller en cooler), 30% sterker, superatleet, elkaar goed gecompenseerd
* Ga je nog terug: ja ! Ben na de finish direkt naar race-office gegaan om te kunnen inschrijven (reaktie: please leave us alone)
* Pech: 5x lek (doorns)
* Banden: Na 2de lekke band tubless met NoSolution. Voordien binnenband met NoSolution
* Druk: 2 bar
* Cape Epic in 1 zin: Cape Epic = Spantastic
Domie (Team www.REEVAX.be):
***************************
* Wat vondt je positief of negatief aan deze CE?
+ parcours, weer, partner, prestatie
– etappe 3 en 4 (slechte dag)
– etappe 8 (onenigheid)
* Over zijn teammaat Pepe:
Beresterk, soms verrast van zijn langzame start.
Na 6 Transalps en ene Cape Epic ken ik zijn plus en min punten wel, dat levert een mooie 12de plaats op, samen sterk!
* Ga je nog terug: wie weet
* Pech: geen enkele lekke band
* Banden: gewone buitenband (Continental Explorer voor en Leader achter), zonder binnenband. Stan’s NoTubes in buitenband.
* Druk: 2,8 bar
* Cape Epic in 1 zin: Cape Epic = pijnlijke ervaring met happy end
Pepe (Team www.REEVAX.be):
**************************
* Wat vondt je positief of negatief aan deze CE?
+ sfeer onder renners en gastvrijheid van de bevolking
+ team-resultaat
+ algemene organisatie
+ etappes: zwaar, lang en voldoende technisch
– gesukkel met electronica bij het eten
– toiletten waren minder proper als vorig jaar
– avondeten de eerste helft van de week (winig pasta)
– etappe 8: tourtocht-etappe en niet marathon-waardig
* Over zijn teammaat Domie: Ondanks slechte voorbereiding prachtig gepresteerd. Enorme doorbijter; klaagt wel eens; veel capaciteit maar moet meer in zichzelf geloven; kan na moeilijke periode sterk herpakken; sociaal geinteresseerd in alles en iedereen.
* Ga je nog terug: indien mogelijk graag
* Pech: geen enkele lekke band tijdens race (net voor start, maar had geen invloed)
* Banden: gewone buitenband (Continental Explorer voor en Leader achter), zonder binnenband. Stan’s NoTubes in buitenband.
* Druk: 2,8 bar
* Cape Epic in 1 zin: Cape Epic = een schitterende race vol kick’s (mocht gerust nog langer duren)
