Reevax trein vast op de rails !

Vannacht heeft Domie exact 2 minuten geslapen. Het komplete tentenkamp werd immers de ganse nacht verlicht en blijkbaar had onze Reevaxer last om zijn oogjes dicht te krijgen. Volgens mij heeft hij gisteren nog met reserve gereden en was hij niet moe genoeg.

Behalve de spots is het buiten nog balkdonker wanneer we met z’n allen om 5 uur door een sirene gewekt worden. Neen, geen bevallige jongedame met vissenstaart, maar een vervelend wekkergeluid die ons uit de klamme slaapzak jaagt. Terwijl we enkele dagen geleden nog kloegen over het mindere weer, belooft de sterrenhemel dat het vandaag een zonnige dag zal worden.

Domie gaat naar goede gewoonte vlot van start terwijl mijn diesel nog ver onder bedrijfstemperatuur is. Even later mogen we bovendien tot aan onze knieen door ijskoud water (kleur leek meer op slappe koffie) waden. Nu kunnen we in onze zongedroogde fietsschoenen gerust viskes houden. Nog een lastige looppassage en we mogen eindelijk dat doen waarvoor we gekomen zijn: afzien op onze velo.

En afgezien dat hebben we !

Tijdens het eerste gedeelte van de dag wordt er echt gekoerst en gestreden tussen de verschillende teams in onze buurt. Bij elke klim tracht er wel een team te ontsnappen. Door steeds weer op de grote plaat de uit het niets opduikende bulten op te knallen tracht telkenmale iemand zijn visitekaartje af te geven en de concurrentie uit de wielen te rijden. Levensgevaarlijk spelletje natuurlijk als je weet dat de rit 145km -de langste etappe van deze Cape Epic- en 2720 hoogtemeter zwaar is. Na enkele tientallen kilometer vallen dan ook de eerste lijken en na 60km beseffen zowel Reevax als de 3 andere teams in onze omgeving dat samenwerken de enige manier van overleven is.

O ja, vandaag alweer wilde beesten tegengekomen: de speciaal voor de Cape Epic gekweekte roze olifant daagde geregeld onder de broeierig hete zon op. Meestal leeft hij in streken met zwarte sneeuw, maar die hebben we gelukkig niet te veel tegengekomen.

Intussen is het kwik opgelopen tot 38 graden en de samenwerking tussen de jongelingen van team “GT-South-Africa”, team “Sauna Diana”, leiders bij de masters en vroeger nog als prof in de Tour actief geweest en team “Fritz Pienaar” verloopt voortreffelijk en zonder gemor. We wachten zelfs sportief bij de bevoorrading totdat de groep weer volledig is, want iedereen weet dat het solo moordend is.
Onze noorderburen krijgen het echter na 85km bijzonder lastig en moeten de rol lossen. We rapen echter even later het Engelse team “Evans” op en zijn weer met z’n achten.

Gedurende de laatste afdaling richting Herbertsdale gaan onze collega’s, de Zuidafrikaanse kammikaze-piloten, er met een speed van ver boven de 60km/h (offroad nota bene) ervandoor. Daar doet Reevax niet aan mee en met een beetje minder swung worden we na 6 uur strijden hartelijk met handgeklap verwelkomd door de locale bevolking in Herbertsdale. Veel meer dan een kerk, winkelje en een paar huizen valt er niet veel te zien, maar de omgeving is prachtig.

Hier nog enkele weetjes:

- Wanneer Pepe een foto maakt van de plaatselijke zwarte kindertjes gaan die helemaal uit hun dak.
– Woody (Wouter), een van onze Belgische vrienden, heeft een lelijke buiteling gemaakt en zijn arm moet gehecht worden.
Het zal hem echter niet weerhouden morgen weer van start te gaan, “Never give up !”
– Naar verluid is er vanavond een bijdrage over de Cape Epic op ZDF om 19u30: allen kijken.
– Geen tweede Benelux overwinning vandaag. Het Giant-duo wordt tweede met enkele seconden achterstand na de Zwitser Christoph Sauser. Maar ja, wij hebben toch Tom Boonen’s overwinning!
– Aan alle supporters die iets op ons gastenboek hebben achtergelaten: nen dikke merci voor de steun, want als we kunnen lezen we ze elke dag en het helpt ons enorm.

Sie joe toemorrow, folks !

Etappe Info – Wat de organisator zegt

Afstand: 144.6km
Hoogtemeters: 2720m
Terrein: Een lange etappe met veel klimmen. De dag begint met technische jeep tracks door de bossen. Het uitzicht is spectaculair. Probeer onderweg de olifanten te ontwijken.