Zalige, zonnige, zomerse, zanderige XC-wedstrijd!

Het marathonseizoen hadden we na het Belgisch kampioenschap van Hotton al afgesloten, maar soms durft het niet te onderdrukken ‘najaarszot’ al eens de kop opsteken. Eens proeven van een andere discipline en na één ronde alweer moeten vaststellen dat marathonrijders eigenlijk geen cross-country-konijnen zijn. Het hoort er allemaal bij: je bent immers jong en je wil wat! (Euheuummm?)

Was eigenlijk helemaal niet zinnes om nog een stukje voor de website te schrijven, maar deze zalig zonnige, zomerse, Zolderse wedstrijd met soms zware, zanderige zones, deed de pen toch kriebelen.

Vandaag geen uren durende marathon-wedstrijd zoals we die gewoon zijn, maar slechts (?!?) 8 rondjes van 4,4 km op en rond het circuit van Terlaemen. Onder de vlag van de “Limburgse MTB-Trophy” hebben onze vrienden Rob, Gerd, Kurt, Peter en Co voor een uitdagend gevarieerd en spektaculair parcours gezorgd en dit bij toptemperaturen. Helaas geen Domie aan de start vandaag in Zolder. Hij moet op doktersbevel tot eind dit jaar zijn gehavende ruggewervel sparen en met veel tegenzin de mountainbike zolang aan de kant laten. Het blijft dus bij toekijken en supporteren. Wel onder de deelnemers twee van onze Langdorpse collega’s, die er trouwens vlak na de start op een slimme manier vandoor gaan door al lopend de eerste hindernis te nemen en hierdoor de de opstopping te vermijden (goed gezien Wimmeke en Ronny !). Het duurt bijna 2 ronden om de achterstand weer goed te maken.

Het meest technische gedeelte bevindt zich op het motorcross-parcours: een oker-bruine, bikkelhard gebakken zandkorst met grillige inkervingen als een maanlandschap met af en toe een verrassende, losse bruine suiker plek. Mijn banden staan trouwens een beetje te hard voor deze keiharde bodem en in sommige bochten is het opletten geblazen. De supporters doen intussen hun best om met hun aanmoedigingen de bijna exploderende benen tot werken aan te manen. Het is geen wondermiddel, maar het help wel !

In de 4 de ronde komt de leider bij de junioren, met het nummer 112, aansluiting vinden. Op de lange rechte stukken kan hij wat profiteren door in het wiel te rijden en op andere gedeelten draaien de rollen om. Hij komt uiteindelijk na 6 ronden als winnaar in zijn kategorie over de streep. De masters moeten er echter nog 2 ronden bij doen en het hevige sleurwerk begint zijn tol te eisen. Op slechts 200m voor de bel worden we ingehaald door de leider en laagvlieger Nico –Chicco-Berckmans. Het blijft dus uiteindelijk bij 7 loodzware rondjes, maar het vaatje was dan ook goed leeg. Met de 8 ste plaats bij de masters ben ik dan ook best tevreden.

Doseren is er in dit soort wedstrijden niet bij. Van begin tot einde is het gas geven, duwen, trekken en sleuren en trachten zo weinig mogelijk stuur-of schakelfouten te maken. De fiets mag dan wel dezelfde zijn als bij het marathonrijden, de discipline is heel anders. Nog extra het vermelden waard was de luchtige, aangename, en sportieve sfeer, het schitterende parcours (opsteker voor orga-team), de goeie organisatie en natuurlijk het fantastische weer.
Voor herhaling vatbaar ? Wie weet ?

Pepe

PS: Dank aan Geert Stroobants (MTB Team Langdorp) voor de foto’s

Wedstrijd Info

Afstand: 35 km

Hoogteverschil: ? hm

Uitslag

volledige uitslag