Survival of the toughest
Pepe haalt zijn idee’tjes altijd tijdens het fietsen, ik daarentegen heb last genoeg om mij aan het bollen te houden. Ik heb dan maar tijdens het douchen er paar idee’kes op gedaan om zo de pijnlijke momenten even te vergeten. Het was ietske uit de hand gelopen, kwa tijd dan maar ik ga de Kroki en jullie toch besparen voor een lang verslag. Kroki is elke dag al bezig geweest met vertalen en updaten tot ver na middernacht, wie is nu het meest vermoeid? En dan komt er nog een noodreparatie van de bike aan te pas, merci Kroki.
Na een pijnlijke nacht komen we terecht in een 5 sterren onbijt buffet. Buiten een paar ordinaire broodjes en wat gelei komt er niet veel op ons bord en de Koffie krijgt van Pepe een negen. Ik heb mijn handen of beter gezegd mijn mond vol met iedereen te vertellen over mijne crash en dat ik om 10u van start ga. Al die Portugezen vinden het ongeloofelijk en zot, maar Reevax heeft mij geleerd dat opgeven niet in de rules staat dus vooruit met de g… orbea.
Over de eerste 33km kunnen we het simpel houden. We rijden met een groep van een tiental samen, laten we zeggen de top 6 en een paar outsiders zoals Tim en Paul Errington. Ik geef geen trap teveel maar elk putje of steentje heb ik wel gevoeld in mijn rechter elleboog.
Plots voel ik latex druppels op mijn been, het is toch niet waar, ne leegloper. Ik zit minstens 15minuten doornen te plukken, negen in totaal uit mijn continental. Ik heb ze allemaal en dan stopt George Oertel. Hey, ik heb nog iets wat je kan helpen en hij tovert een rubbere lap van 5cm breed en 2m lang uit zijn camelback. Steekt dit maar tussen je binnen en buitenband, vertelt hij tussen een paar heroische verhalen door. Hij heeft een aanzienlijk palmares en vertelt er graag over, een echte interessante Zuid Afrikaan.
22min, je leest het goed, vertrek ik terug en kan beginnen aan een inhaalrace of beter gezegd een beperk de achterstandtochtje. Het terrein wordt maar ruwer en steiler. In de afdalingen probeer ik de rechterarm te sparen en gebruik ook enkel mijn voorrem met bijhorend traag gesukkel als gevolg. Dan maar tijdens de klim en geef full power. Wanneer enkele tragere deelnemers mij aanmoedigen gaat het plots nog ietske vlotter, tanx guys en … Carol.
De laatste 20 km loopt over asfalt maar eerst moet er nog een lange afdaling onder de wielen passeren met miljoenen stenen en nog meer putten. Dit is de eerste keer dat ik liever bergop rij dan bergaf. Uiteindelijk kom ik als 8 ste binnen op bijna 40 min na de winnaar van de dag, Ricardo Melo, mijn directe concurent. Pepe rijdt vandaag als derde over de streep.
Morgen, wil er niet aan denken, het wordt een gevecht om de derde plaats met als voordeel een klein 8 minuten en als nadeel …… een beschadigde rechterhelft.
Domie
Noticias:
Uitslag van de 7 de etappe van de andere Belgen:
Johan De Keukelaere (99) 26ste
Tim Van den Daele (100) 11de
Sven van Droogenbroeck (108) 25ste
De Amerikaan Tom Letsinger rijdt normaal singlespeed, maar heeft voor de TransPortugal toch maar 3 versnellingen gemonteerd: eentje voor bergop, eentje voor bergaf en eentje voor de vlakke stukken. Op de steile stukken vandaag ging hij vlot omhoog, en met een 16de plaats in het klassement doet hij ver van slecht. Respect !
Als laatste slachtoffer onderwerpen we vandaag de 36-jarige Sven Van Droogenbroeck (108) aan een kruisverhoor. Ook hij geeft zijn mening over:
1. De organisatie:
Is dik in orde. Vermits elke deelnemer tijdens de wedstrijd self-supporting’ moet zijn is het voor de organisatie natuurlijk een stuk gemakkelijker. Voor de deelnemers is het door de lange afstanden een immens drukke dag: je hebt eigenlijk tijd te kort.
2. Het parcours:
Bij momenten saai, maar dat is natuurlijk noodzakelijk om het land te kunnen doorkruisen. De bijna altijd aanwezige kopwind is zeker geen te verwaarlozen factor. De doortochten door diverse natuurparken alsook de technische passages maken het geheel toch aantrekkelijk.
3. Sfeer:
Ik vind de sfeer goed. Die Portugezen zijn echt wel toffe gasten. Met de meeste heb ik al een babbeltje kunnen slaan. De Engelsen zijn dan weer super-grappig: het zijn net die twee oude mannen op het balkon uit de Muppet-Show. Wat me ook is opgevallen is dat er een aantal deelnemers rondlopen die, ondanks hun nog relatief jeugdige leeftijd, reeds gestopt zijn met werken en enkel nog van het leven genieten.
4. Waarom meedoen ?:
Dit is mijn allereerste meerdaagse. Het leek me een ideaal begin en niet te moeilijk. Ik zag het eerder zitten om door Portugal te fietsen dan bijvoorbeeld een Transalp, omdat er hier geen stappassages zijn. Bovendien heb je hier de volledige luxe van hotels en moet je niet in tentjes kruipen.
Of ik het zou aanbevelen? Als je op zoek bent naar van die Alpen-verhalen, dan is de Transportugal niet voor je geschikt. Ik vind het wel de perfekte instap voor een eerste etappenwedstrijd en het is bovendien een prima leerschool omdat je tijdens de wedstrijd zelf voor alles moet zorgen.
5. Parcours via GPS:
Dit is echt super-makkelijk. Geen gezever over een pijl die fout hangt of kalklijnen die niet meer te zien zijn. In de toekomst zou ik liever meer met de GPS rijden i.p.v. pijltjes te volgen. Het is wel zo dat dit parcours er zich echt toe leent en ik kan me voorstellen dat het bij snelle richtingswisselingen in de Alpen niet zo simpel is.
Etappe Info – Wat de organisator zegt
Afstand: 116 km
Hoogtemeters: 2144 hm
Uitslag
Etappe uitslag
| 1 | Ricardo Melo | 06:25:47 |
| 3 | Peter Paelinck | 06:38:15 |
| 8 | Dominiek Sacre | 07:03:38 |
Algemeen klassement
| 1 | Peter Paelinck | 41:05:06 |
| 2 | Joao Marinho | 42:51:21 |
| 3 | Dominiek Sacre | 43:39:39 |
