“Roc and Roll” op zijn Frans

De dagen worden alsmaar korter, de zon speelt graag verstoppertje en de blaadjes verliezen hun grip op de steeds heftiger wiegende takken. We zijn begin oktober en ook de sportieve zomer is stilaan voorbij. De kampioenschappen zitten erop, de truien zijn verdeeld. Het marathon-seizoen loopt langzaam op zijn laatste beentjes en om eerlijk te zijn, dat geldt ook voor mezelf. Maar wat is er dan mooier dan een afsluiter in schoonheid? Het dessert na een lekker etentje? De koffie na een heerlijke maaltijd? Er is immers nog één grote afspraak die vet onderlijnd in vele agenda’s staat aangeduid en dat is de Roc. Twee jaar geleden maakten we voor het eerst kennis met een mega-mountainbike-evenement dat bij mijn weten zijn gelijke in Europa niet kent. In 12 jaar tijd is de Roc d’Azur in het zuid-franse Fréjus uitgegroeid tot ‘the place to be’ voor alles en iedereen die met mountainbiken te maken heeft. Allons y !

Aan de basis van deze succesformule ligt ontegensprekelijk het ronduit schitterende parcours met zijn eindeloze mogelijkheden en variaties. De heuvels rond Fréjus zijn immers bezaaid met boeiende trails en een wirzar aan wondermooie tracks temidden van een immens natuurgebied. Daarnaast is er voor elk wat wils: Een breed scala aan afstanden. Westrijden voor profs en amateurs. Korte en lange toertochten en organisaties voor kinderen. Ook andere disciplines zoals het BMX staan op het programma. Dit alles resulteert in meer dan 15.000 deelnemers verdeeld over 20 verschillende wedstrijden. Honderden standjes van diverse merken geven op de uitgebreide en gratis toegankelijke beurs een overzicht van wat de de fabrikanten het komende seizoen aan nieuwigheden te bieden hebben. Voeg daar nog het stralend mooie weer bij en je hebt de ideale mix voor enkele dagen van subliem mountainbike-genot.

Over ideale mix gesproken: We zijn hier lang niet de enige Belgen, want op de vele terassen hoor je om de haverklap Vlaamse dialecten en we lopen met de regelmaat van een klok vrienden en bekenden tegen het lijf. Je zou er haast aan twijfelen dat je 1200 kilometer van huis bent. Eveneens van de partij zijn Patje Wouters en Roger –voadere- De Craemer, die als vaste klant maar liefst voor de 10 de keer van de partij zijn. Voor dit jubileum mocht deze keer ook Zoef mee naar de Côte d’Azur evenals Wouter Declercq en belofte Ilke Dejongh. Het belooft dus een leuke week te worden.

Bij onze aankomst alles behalve mooi Azurenkustweer maar regen en windvlagen. Hebben we daarvoor bijna 1200 kilometer in de auto gezeten? Gelukkig zijn de weergoden ons goed gezind en worden we op donderdagmorgen gewekt door een heerlijk warme zonnegloed. Al snel peilen we waar onze vrienden uithangen en binnen de kortste keren zitten we op een terras aan de cappuccino, die hier overigens aan 3,50 EUR pokke-duur is. Nu ja, Saint-Tropez is vlakbij en het Monaco van Tom Boonen is niet veraf. Het zal dus wel normaal zijn zeker? Alvorens we ons op de fiets gaan uitleven dienen eerst de startnummers opgehaald in een grote hal op de militaire basis. Ondanks de immense hoeveelheid aan deelnemers verloopt dit verbazend vlot en overzichtelijk. We hebben al andere toestanden meegemaakt.

Met de hele bende trekken we vervolgens de bergen in, om mogelijke bevoorradingspunten te zoeken. Klein minpunt is dat we niet beschikken over een deftige kaart, want die in het programmaboekje is helaas slechts van postzegelformaat. Al snel wordt duidelijk dat de regenval van gisteren weinig nadelige invloed heeft gehad op de ondergrond. Door het grote gehalte aan kalksteen en de hellingen wordt het water goed afgevoerd. Aan een gezapig tempo kunnen we vandaag ten volle genieten van het ruige landschap. Er wordt trouwens veel gelachen en gegrapt, geplaagd en getreitert.

Maar we kwamen natuurlijk in de eerste plaats om op de fiets sportief te strijden en het eerste wapenfeit van het weekend is de Roc Marathon op vrijdagmorgen. Zowel Patje, Wouter, Ilke en ikzelf zijn hiervoor ingeschreven. Met zijn 83 kilometer en 2700 hoogtemeter vormt dit de langste wedstrijd van het hele evenement. Wouter, Ilke en ik starten in het eerste startblok, samen met 250 andere renners, waaronder ook Roel Paulissen, Christophe Sauser en nog heel wat andere pro’s. Om de 15 minuten wordt een horde marathonrijders losgelaten zodat er zo weinig mogelijk files ontstaan. De startsnelheid van onze startblok is dermate hoog dat het tempo voor mij aan de hoge kant ligt en ik me noodgedwongen in de achterste gelederen schuil moet houden. Het traject is zo afwisselend en technisch uitdagend dat men zich geen moment verveelt. Hoewel er elk jaar kleine wijzigingen aangebracht worden blijft het leeuwenaandeel van het parcour zowat hetzelfde. Merkwaardig dat ik me heel wat gedeelten hiervan herrinner van twee jaar geleden. Deze keer meer technische beklimmingen en minder vlotte afdalingen. Het is dus werken, balanceren en sturen. Halfweg wedstrijd wordt ik ingehaald door een landgenoot die me aanspreekt: Nico – Chico- Berckmans is een kwartier later gestart en heeft deze achterstand intussen reeds aan trainingstempo goed gemaakt. We blijven even samen en slaan een gezellige babbel maar bij de eerstvolgende technische afdaling muist hij er zonder enige moeite vandoor.

Ook de Roc Masters vindt vandaag plaats. Dit is een wedstrijd met een lengte van 42 km voor masters. Het is weliswaar mijn leeftijdscategorie, maar daar dit slechts de halve afstand is, verkies ik toch om de Roc Marathon te rijden. De masters zijn weliswaar later gestart, maar als beide parcours op een gegeven moment samenvloeien ontstaat een onaangename mengeling van tragere en snellere deelnemers en wordt er heel wat afgevloekt.

Onderweg verzorgen Zoef en Kroki de bevoorradingen en die kunnen we best gebruiken want het is intussen danig warm geworden. Op 15 kilometer van de finish wacht de befaamde Col de Bougnon, een relatief korte, gemiddeld steile off-road-beklimming. Vermits deze strook vlak bij een grote weg ligt is ze voor de toeschouwers vlot bereikbaar en de beklimming is dan ook afgeboord met rijen enthousiaste supporters.

Bij de finish op de Base Nature wacht ons allen een finisher T-shirt maar vooral een gezellige ambiance. Overal kom je bekende tegen en het aantal Belgen is niet te tellen. Wouter rijdt een snelle wedstrijd en klokt af in 4u14. Ikzelf doe er een dik kwartier langer over maar ben uiterst tevreden met een 75 ste plaats algemeen en een 7 de plek in de M2-categorie. Ilke had nog nooit een dusdanig lange wedstrijd gereden, en was er niet gerust in. Maar in een prachtige tijd van 5u07 werd ze zomaar eventjes 6 de dame en eerste belofte: een schitterend resultaat. Pat had in de marathon minder geluk en kreeg af te rekenen met een lekke band waardoor hij kostbare tijd verloor. Hij finisht toch nog op een 49 ste plaats in de M2-categorie. “Voadere” Roger starte in de Roc Masters en finishte ondanks zijn 60 jaar op een respectabele 136 ste plaats.

Na een vermoeiende dag hebben we op vrijdagavond een gezellig etentje in de plaatselijke pizzeria verdient. Tussen de vissoep en de pizza proberen we Ilke ervan te overtuigen om op zaterdag de wedstrijd voor de dames te rijden. In het donker wordt nog snel de fiets gepoetst en het startnummer gemonteerd zodat alles klaar is voor de volgede dag.

Zaterdag staat dus in het teken van Ilke’s wedstrijd, want we hebben met zijn allen beloofd te gaan supporteren en voor de bevoorrading te zorgen. We zijn dan ook al vroeg uit de veren om ons naar de afgesproken punten te begeven. Zoef, Roger en Wouter vormen één ploeg, Pat, Kroki en ik zoeken andere punten op het parcours. Het is wel eens leuk om een wedstrijd van de andere kant mee te maken en we trachten om zoveel mogelijk punten tijdig te bereiken. Het laatste gedeelte van Ilke’s wedstrijd komen we opnieuw met de hele groep samen en lijkt het of er een echte supportersbus is meegekomen. Ze geniet duidelijk van de wedstrijd en de aanmoedigingen en ondanks twee wedstijden in twee dagen slaagt Ilke erin om als 22 ste dame te finishen en als 7 de belofte. Iedereen is super-content en de sfeer zit er goed in. Oh ja, ik ben er gisteren achter gekomen dat je hier beter een café crème besteld, dan een cappuccino. Deze kop koffie heeft evenzeer een schuimend melklaagje, maar gaat voor het democratische bedrag van slechts 2,80 EUR over de toog.

Op zondag is het opnieuw aan Pat en mij voor de 53 kilometer lange Roc d’Azur, zoals deze cross-country wedstrijd genoemd wordt. Het deelnemersveld is vandaag 4400 man sterk en ook nu weer wordt er gestart in verschillende groepen. Ik mag al om 9u30 de wei in, Pat pas om 10u. Deze keer een grotere startgroep zodat er al direct bij de eerste hindernis een file ontstaat en we helaas enkele minuten stilstaan. Vlak na de start voor mij een deelnemer die op het eerste zicht door zijn ketting trapt. Blijkt echter dat zijn pedaal, compleet met traparm onder zijn voet hangt te bengelen.

Na iets meer dan één uur wedstrijd schrik ik me bijna een hoedje als ik plots wordt ingehaald door een rijder met een witte trui met regenboogstrepen en startnummer 3. Is dat niet de zwitser Christoph Sauser? Ik had wel het gevoel dat ik vandaag goed bezig was, maar zo goed? Blijkbaar had hij ten gevolge van kettingbreuk de snelle trein gemist en was hij aan een inhaalrace bezig. Ik heb hem maar niet langer opgehouden en hem beleeftijdshalve laten rijden, kwestie van de Belgisch-Zwitserse relaties niet te schaden. Bij de finish blijken enkele van de snelle mannen waaronder streekgenoten Kevin Van Hoovels en Tom Geraerts een afslag gemist te hebben en enkele kilometers te veel gereden te hebben. Roel Paulissen wint de dubbel door naast de marathon op vrijdag nu ook de wedstrijd van vandaag te winnen. Met een 1′ ste plek op 4400 deelnemers en een 14 de plaats bij de masters 2 ben ik super content over deze voor mij nogal korte race.

Met deze wedstrijd in de Roc d’Azur zit de laaste wedstrijd van dit lange Reevax-seizoen erop. We hopen dat U net zoveel heeft genoten, en misschien zelfs gezweet bij het lezen van de verslagen als wij bij het schrijven ervan. Het was ons een waar genoegen en een hele eer om U, als supporter en trouwe lezer te mogen verwelkomen in de wondere wereld van onze passie. De volgende weken zullen op sportief vlak wat rustiger zijn, maar gaan we ons beraden over de nabije toekomst. We houden jullie vast en zeker op de hoogte.

Pepe

Wedstrijd Info

Roc Marathon
Afstand: 83 km
Hoogteverschil: 2700 hm

Roc d’Azur
Afstand: 53 km
Hoogteverschil: 1700 hm

Uitslag

Roc d’Azur

volledige uitslag

Foto album