BK politiemarathon in de Eifelstreek : een aparte ervaring !

Hoe komt een mens erbij om deel te nemen aan het BK voor politie. Simpel, die dag niets anders op het programma. Het lage inschrijvingsgeld (10€ ) dat op de koop toe naar een goed doel gaat, gratis spaghetti, een aandenken, voorspelde tropische temperaturen en in de omgeving van Burg Reuland, vrij onbekend voor ons, maar dat zeker veelbelovend toonde, dus allemaal troeven die er ons toe aanzetten deel te nemen .

Burg Reuland is een klein Duitstalig dorpje gelegen in de provincie Luik en de gemeente wordt gerekend tot de streek van de Belgische Eifel. De overblijfselen van de burcht, met aan de zuidelijke zijde de indrukwekkende toren ‘Bergfried’, spreken tot ieders verbeelding. De burcht behoort tot de mooiste en grootste ruinen van de Ardennen. Er blijft echter nog maar een klein deel van het oorspronkelijke geheel over, de geweldige muren die vroeger de burchthof omsloten en tot de Ulfvallei reikten zijn verdwenen. De geschiedenis begint bij de Romeinen, maar ook de Franken, Karel De Grote, de Normannen en zelfs de Hongaren hebben er geheerst. En dit weekend wordt het dorpje ingenomen door sportieve politiemensen, aangevuld met doodgewone burgers die van mountainbiken houden !

Wanneer we vrijdagavond om 23u arriveren in Burg Reuland zijn de organisatoren nog flink in de weer met het opzetten van een feesttent met aanpalende toog. We parkeren de mobilhome op een rustig plaatsje, een eindje weg van het nachtelijk gebeuren, en dit om onze nachtrust te waarborgen. Nog even de kaart bekijken om de bevoorradingspunten aan te duiden, die volgens Pat makkelijk te doen zijn met de fiets, voor dat we de nachtrust aanvatten.

Daar de start pas om 10u plaatsvond, hadden we ‘s morgens een zee van tijd, om 7u30 uit de veren, rustig ontbijten, nummer afhalen en alle tijd om de omgeving wat te verkennen. Het eerste dat ons opvalt is de enorme burcht. We besloten daar op verkenning te gaan om enkele foto’s te maken. Om 10u start, op papier dan, want een van de deelnemers had problemen met zijn fiets en organisator Marc, stelde voor om even te wachten. De sfeer was zeer gemoedelijk en niemand stoorde zich aan de vertraging. Nog even een praatje met de Nomadesk Krissen en anderen.

10u06 start, hopelijk hadden de bikers hun benen opgewarmd, want ze kregen een pittige klim voorgeschoteld, waarbij menig biker al stevig op het gas drukte. Ik begeef me per fiets naar het eerste punt, tenminste dat was de bedoeling. Verkennen om te bevoorraden vind ik nog steeds belangrijk, maar helaas daar was ditmaal geen tijd voor. Ik kreeg dan ook de ene verrassing na de andere, maw de ene klim na de andere ! Het dorpje Bracht dat ik passeerde lag zowaar in een diepe kuil. Klimmen is zoals iedereen weet niet mijn ding en ik begon al gauw te beseffen dat ik punt 1 niet zou halen. Dan maar naar bevoorrading 2 !

De eerste 20km van het parcours bevielen Pat niet echt, ongeveer 50 % liep over het asfalt. De prachtige landschappen verzachtten echter de teleurstelling, want één zekerheid hadden we, dit is een prachtige omgeving! Eenmaal St Vith gepasseerd begon er verandering in te komen. Bossen en weilanden wisselden elkaar af met de nodige singletrails. Steile korte klimmen volgden elkaar steeds weer op. Na 2,5 krijg ik Pat voor het eerst te zien, vlug 2 drinkbussen aangeven en maar goed ook want toen ik op de volgende bevoorrading aankwam was hij reeds 3 kwartier door! Leuk is anders, maar met dit dorstig weer een streep door de rekening van Pat en voor mij een deugd. Ik trakteerde mezelf dan maar op een volle bus Performance !

Eén bepaalde beklimming onderscheidde zich van de anderen en deed menig biker van de fiets stappen. Hij was bezaaid met grote plaveien een enkele bikers keken toe hoe Pat en nog anderen wel de helling op konden fietsen. Makkelijk zeker niet. Pat genoot daarna van de vele afdalingen, al dan niet technisch en vooral de singletrail naar het dorpje Ouren kon Pat bekoren. De aangekondigde 92 km verscheen op de teller, ‘toemme toch’ , weeral niet gerekend op de extra kms en qua uithouding konden die tellen. In de laatste km had men nog een gevaarlijk afdalingske in petto, waar fotografen gretig van gebruik maakten, ook ik !

Met zijn 2059 hm op een afstand van 95 km is dit zeker geen te onderschatten marathon. De hitte was vandaag één van de grootste vijanden. Enkele bikers klaagden aan de finish over krampen. Eén ongelukkige deelnemer is afgevoerd met uitputtingsverschijnselen. Zelfs Pat had dit keer last van de warmte, maar ervaring genoeg op zak, om te weten dat hij dan moet stoppen aan de bevoorradingen.

De sfeer achteraf was opmerkelijk aangenaam. De prijsuitreiking ging 5km verderop door in Hotel Weis in Oberhausen waar de bikers een gratis reuze spaghetti konden nuttigen en de begeleiders tegen een vriendenprijsje. Gezellig rond de tafel met politiemensen, al was de opkomst van deze laatsten aan de lage kant. Ik ben er zeker van dat dit initiatief voor herhaling vatbaar is. Een beetje meer publiciteit zou tot een groter deelnemersveld kunnen leiden, want +/- 50 man aan de start is toch wat aan de lage kant. Toch een dikke proficiat aan organisator Marc, die met een minimum aan helpers toch een parcours op kaart kan zetten waarbij de afpeiling nagenoeg perfect was. We hebben in België ooit anders meegemaakt !

Moe, maar heel voldaan bereikt Pat de finish als 3 de master en 11 de algemeen. Zeker geen spijt van deze ingelaste marathon in een zeer mooie omgeving.

Zoef

Wedstrijd Info

Afstand: 90 km
Hoogteverschil: 2000 hm

Uitslag