De schoonheid en de pijn van Sardinie
Het reglement van deze Rally schrijft voor dat je bagage slechts uit 1 sporttas met een maximum gewicht van 30 kg mag bestaan. Hierin moeten we niet alleen al onze kleren proppen, maar ook onze sportvoeding en daarbovenop nog eens ons campingmateriaal. Om te camperen heb je ten minste een tent, een slaapzak, een slaapmat en bord, bestek en drinkbeker nodig. Je voelt al aan dat het geen sinecure om aan de regels te voldoen. Ik dus op de valreep nog snel een kleinere slaapmat aangeschaft evenals een mini-slaapzak. Het is te zeggen, enkel de liner: een soort tot zak gestikt katoenen laken wat normaal om hygienische redenen in een andere slaapzak wordt gestoken. Ideaal dus, denk ik want het pakje is amper groter dan een schoen en in Sardinie is het bovendien altijd warm. ‘Ja, dag Jan’. Ik kruip de allereerste nacht zoals gewoonlijk met enkel een onderbroek aan in mijn minimalistische nachtverblijf. Heerlijk om geen zware slaapzak om het lijf te hebben. Al snel krijg ik het aan de frisse kant en trek een t-shirt bij aan. En zo gaat het crecendo: wat later mijn fleece-trui. Nog wat later mijn lange broek en tenslotte nog sokken ook. Het kan echter allemaal niet baten want de slaapzak is niet dikker als een zakdoek en ik lig de hele nacht te rillen als een rietstengel. Duidelijk een foutieve keuze dus.
Dan maar een oplossing gezocht en bij de Anne-Claire van de organisatie een hoteldeken gebedeld. De lieve dame doet alle moeite van de wereld en net voor het slapengaan ben ik de trotse bezitter van een oerlelijk bruin geruit deken, maar ik ben blij als een kind wat net op de schoot van Sinterklaas heeft gezeten. Resultaat: gewikkeld in mijn licht-bruin geruit dekentje – ik lijk wel een loempia – heb ik vorige nacht geslapen als een marmot. Mocht ik gesnurkt hebben, mijn welgemeende excuses maar het deed deugd.
Even nog terloops: We hebben onze tolk Anne-Claire voor de gemakkelijkheid maar een bijnaam gegeven. Die dubbele voornaam bekt allesbehalve goed, dus hebben we haar met haar goedvinden herdoopt tot AC (spreek uit Eesie). Geef toe, veel hipper en vooral korter.
Mede dank zij een stuk textiel springen we vanmorgen fris en monter om 6u30 uit onze tent en haasten ons naar het ontbijt. Inderdaad ‘haasten’ want bij dergelijke evenementen, en zeker in Italie, geldt de regel: wie eerst zaait, eerst maalt. Kroki en ik malen er elk een viertal broodjes door en met wat fruitsap en youghurt is het ontbijt dik in orde. De koffie is straffe boel en mocht je vergeten zijn om de slaap uit je ogen te wassen, dan ben je hiermee alvast onmiddellijk klaar wakker.
Starten doen we in deze rally in omgekeerde volgorde van het klassement en dit met tussenafstanden van 1 minuut. Vandaag een serieuze klepper met 105 kilometer en 3150 hoogtemeter. Kroki vertrekt een 10-tal minuutjes voor mij. We wensen mekaar nog snel even succes en zodra de bondsafgevaardigde ‘Tres-duo-uno-via !’ roept beginnen we aan de koningsetappe van deze Rally di Sardegna.
De eerste 30 kilometer behoren niet tot de ‘speziale’ en verlopen volgens de briefing helemaal over asfalt. Toch een raar soort asfalt, als je het mij vraagt want na amper enkele kilometer rijden we al tussen de stenen. Het blijkt een ‘folieke’ van Franco, de parcoursbouwer, te zijn en bovendien altijd leuker dan het zwarte bitumen. Ondanks de goede ondergrond is het een aardige kluif want over deze 30 kilometer krijgen we maar liefst 800 hoogtemeters gepresenteerd. Het is een soort van uitputtingsstuk alvorens het echte werk gaat beginnen. De omgeving heeft alweer een hoog postkaart-gehalte en mijn vingers jeuken om hier wat foto’s te schieten. Het traject gaat op en af en de mediterane geuren doen me denken aan van die heerlijke Italiaanse gerechten. Verdekke, ik krijg er warempel honger van. In de verte een uitgestrekt meer temidden van rotsformaties en groene vegetatie. Je zou hier zo een huisje willen neerzetten en er voor goed intrekken.
Terug naar de realiteit en de pijn van het klimmen, we zijn hier immers niet om promotie te maken voor Ssardinie, maar om deze Rally tot een goed einde te brengen.
Van kilometer 20 tot 30 ligt een pokke-steile klim van 500 hoogtemeters. Langzaam haal ik eerder gestarte deelnemers in en het klimmen lukt vandaag aardig. Van de renners die na mij gestart zijn, heeft er me tot nu toe nog geen enkele ingehaald en ik kom dus als allereerste bij de start van de Prova Speziale op een klein tussen plateau. De aanwezige tijdsopnemers schrikken zich ‘al dente – ongeluk’ want ze hadden blijkbaar nog geen volk verwacht. Snel snel halen ze hun administratie en chronometer te voorschijn want ik wil zo snel mogelijk verder om niet af te koelen. Uiteindelijk moet ik toch een 3-tal minuten wachten alvorins ik mijn rit kan verder zetten.
Joepie, we mogen nog eens bergaf, deze keer op schotter en het is heel goed uitkijken om niet onderuit te gaan of brokken te rijden op de vervaarlijk scherpe en losliggende stenen. ‘What goes down, must go up’ denk ik bijmezelf want als we vandaag het hoogste punt van Sardinie willen bereiken, dan moeten we omhoog. De eerstvolgende klim doet me onmiddellijk schrikken: een steile klepper met enkel losliggende stenen en bijgevolg zero grip. Ik probeer nog even aan de kanten wat vaste grond onder de wielen te vinden, maar al snel blijkt de enige optie om af te stappen en te voet de fiets omhoog te duwen. Op die manier gaat het natuurlijk geen k… vooruit en ik hoop dat het niet van dat gaat zijn tot boven. We moeten immers nog 25 kilometer tot aan de top. Gelukkig wordt het parcour even later terug fietsvriendelijker en kan ik weer doen waarvoor we gekomen zijn: fietsen.
Naast de helling zijn er onderweg nog enkele hindernissen te overwinnen: de brede stenige weg ligt immers met donkergroene koeievlaaien. De ene al wat verser als de andere maar allemaal met de onhebbelijke gewoonte om als colle-tout aan je fiets te blijven plakken. Het is dus laveren tussen de stenen en shit: leve de natuur ! De producenten zelf van al deze dampende biomassa laten zich ook graag zien: her en der staan bergkoeien, kompleet met koeiebel langs de kant en kijken me aan alsof ze nog nooit een XTR-10-speed hebben gezien. Zouden die dan de boekskes niet lezen? Zo nu en dan schiet er bovendien een wild zwijn uit de kant, trekt een spurt van jewelste om voor mij uit te blijven en twijfelt zichtbaar of het nu links of rechts in de kant zal verdwijnen. Als fietser dus best ‘tricky’ want zo’n onvoorspelbaar zwijn inhalen is niet zonder risico en ik hou trouwens niet van varkensvlees.
Intussen is me 1 deelnemer voorbijgekomen wat me de goede hoop geeft goed bezig te zijn. De vraag is alleen of ik het lang genoeg kan volhouden want de ergste piek moet nog komen evenals de afdaling, nu niet direct mijn strafste numero. Bij kilometer 55 hebben ze weer vrachtwagens vol stenen afgekapt en ondanks de uitspraak bij de briefing dat deze sectie ‘cyclabile’ zou zijn, is het voor mij ‘portage’ en zorgen dat ik mijn enkels niet omsla op dit erbarmelijk geplaveide pad. Die vloerder moet bij mij ook niet komen werken, zulle!
Zoals verwacht gaat het van kwaad naar erger: daar waar je eerst nog je fiets kon verder duwen is het even later velo in de nek en klauteren maar. Nu kan ik je verzekeren dat zo’n fiets in je nek leggen niet direct de meest comfortabele houding oplevert en als je daarbij dan ook nog eens een stukje bergwandeling moet doen en enkele honderden hoogtemeters moet bedwingen, dan laat zich dat goed voelen. De stijve fietsschoenen met hun smalle zolen zijn dan wel ideaal om druk op de pedalen te zetten, maar als wandelschoenen vallen ze natuurlijk door de mand. Daar bestaan trouwens specifieke modellen voor.
Ik hoop intussen dat de top snel in zicht komt want die fiets op mijn schouders begint danig te wegen. Ik zie al wat mensen staan met fototoestellen en denk dus dat het doel bijna bereiklt is. Maar nee hoor. We komen eerst nog op een soort tussenplateau en van daar gaat het over een smal en stenig pad richting een groot kruis. Dat moet hem dan echt zijn: De Punta La Marmora, met zijn 1834 meter het hoogste punt van Sardinie. De top lijkt wel een op elkaar gestapelde hoop stenen met een kruis erop en het is dan ook klauteren om tussen de stenen door te wurmen. Mensen van de hulpdiensten hebben er postgevat om ons de juiste weg te wijzen en indien nodig in te grijpen. Oef, de top is bereikt en ik zuig mijn longen enkele malen goed vol met de zuiverste berglucht. Heerlijk! Er is echter geen tijd voor filosoferen of rondkijken, want de show must go on en intussen zijn nog enkele ander deelnemers bij me komen aansluiten. Ik laat ze sportief voorgaan want bij de komende technische afdaling wil ik geen geduw in mijn nek. Ja vent, die afdaling is de moeite: de rotsblokken liggen zo dik gezaaid dat ik er met de beste wil geen deftig spoor kan in herkennen en ik kies dan ook maar voor de ‘chicken way’ en loop een groot stuk naar beneden. ‘Lopen’ moet je in dit geval als ‘strompelen’ zien want als je tegelijk snel wil avanceren en toch niet op je smikkel wil gaan op een steile helling bergaf, dan wordt je bike je derde been en dan kan je de stijl bezwaarlijk ‘lopen’ noemen.
Gelukkig kunnen we even verderop toch weer de fiets op, al blijft het een hachelijke onderneming om te rijden op een pad wat her en der geblokkeerd is door een stekelige heidestruik of een verloren gelopen rotsblok. Mijn doel is om voorzichtig te zijn en toch niet te veel tijd te verliezen. Concentratie is daarvoor dan ook de primaire vereiste.
Na iets minder dan 5 uur wedstrijd bereik ik uiteindelijk het einde van de Prova Speziale en valt er een hele last van me af. Nu wat eten en bijtanken want de drankvoorraad is zo goed als opgebruikt. Plots realiseer ik me dat ik wel binnen de 6 uur terug in Arzana moet zijn om geen strafpunten te krijgen. De richttijd is immers op 6 uur gezet wat mij uitermate krap lijkt. Ik heb dus slechts 1 uur om het omgekeerde traject van 30 kilometer van vanmorgen af te leggen. Vanmorgen deed ik er anderhalf uur over, maar nu gaat het gelukkig meer bergaf. Het wordt dus een regelrechte tijdrit waarbij de al tot in de kleinste vezel verzuurde benen nog eens een uur extra op de proef worden gesteld. Gassen maar en hopen dat het lukt. Ik bereik de finishboog in Arzane uiteindelijk na 6uur en 2 minuten. Net te laat dus en goed voor wat strafpunten. Het oponthoud bij het begin van de Speziale heeft me net de das omgedaan. Ik meld dit bij de officials zodat ze hier mogelijk rekening kunnen mee houden.
Snel fiets proper maken en douchen want het is mijn beurt voor het verslag. Net als dit verslag klaar is komt ook Kroki fris gewassen voor de dag. Hij vond het net als ik loodzwaar maar heeft de klus toch geklaard. Hij deed er om en bij de 7u45min over en is meer dan tevreden.
We hebben dus een extra bordje pasta verdiend. Bon apetito.
Pepe
Etappe Info – Wat de organisator zegt
Afstand: 105 km
Hoogtemeters: 3150 hm
Uitslag
Etappe uitslag
| Under 40 | ||
| 1 | ||
| 18 | Steven Pauwels |
| Over 40 | ||
| 1 | ||
| 4 | Peter Paelinck |
Algemeen klassement
| Under 40 | ||
| 1 | ||
| 18 | Steven Pauwels |
| Over 40 | ||
| 1 | ||
| 7 | Peter Paelinck |
Foto album
Rally di Sardegna 2011
-
Rally di Sardegna 2011
Lange wachtrijen aan de check-in dankzij de staking van Aviapartner
Long queues at check-in thanks to the strike of Aviapartner
-
Rally di Sardegna 2011
Zonder verdere problemen in Cagliari geraakt
We arrived without further problems in Cagliari
-
Rally di Sardegna 2011
Welcome to Sardegna !
Welcome to Sardegna !
-
Rally di Sardegna 2011
Onderweg naar Tortoli. Het landschap ziet er alvast zwaar uit
On the way to Tortoli. The landscape looks like suffering
-
Rally di Sardegna 2011
Kroki aan het stuur, Italianen opgepast !
Kroki at the wheel, Italians beware !
-
Rally di Sardegna 2011
Buiten ons wordt er nog gefietst op Sardinie
Besides ourselves, there are other bikers in Sardinia
-
Rally di Sardegna 2011
Schitterend landschap toch?
Magnificent view, no?
-
Rally di Sardegna 2011
Kroki is alvast een grote kaars gaan branden in de kerk van Tortoli
Kroki lighted a big candle in the church of Tortoli
-
Rally di Sardegna 2011
Hoogste tijd om de fietsen uit de spikplsinternieuwe fietstassen te halen !
About time to remove the bikes from the brand new bike bags !
-
Rally di Sardegna 2011
Yipie, ik mag eruit !
Bikes well packed
-
Rally di Sardegna 2011
In de haven van Arbatax
In the port of Arbatax
-
Rally di Sardegna 2011
Slaapwel vanuit Sardinie!
Goodnight from Sardinia !
-
Rally di Sardegna 2011
Eerste test van de bergen
First test of the mountains
-
Rally di Sardegna 2011
En de terrassen !
And the terraces!
-
Rally di Sardegna 2011
Voor Pepe een capuccino...
For Pepe a capuccino
-
Rally di Sardegna 2011
Kroki gaat voor de betere frisco
Kroki goes for ice-cream
-
Rally di Sardegna 2011
Lido di Cea: postkaart strand!
Lido di Cea: postcard beach !
-
Rally di Sardegna 2011
Torre di Bari
Torre di Bari
-
Rally di Sardegna 2011
HIer kregen we onze eerste regenbui
Here we go our first rainshower
-
Rally di Sardegna 2011
Rustige wegen met schitterende uitzichten
Quiet roads with magnificent views
-
Rally di Sardegna 2011
Steil bergske
STeep climb
-
Rally di Sardegna 2011
Deze jongens zijn ook van de partij. Gelukkig hebben we Joe's latex in de banden
These guys signed up as well. Luckilywe have Joe's latex in the tires
-
Rally di Sardegna 2011
Kleine pauze aan Lido di Orri
Short break at Lido di Ori
-
Rally di Sardegna 2011
Pepe onderweg naar Arzana
Pepe on its way to Arzana
-
Rally di Sardegna 2011
Schitterende uitzichten onderweg
Magnificent view along the way
-
Rally di Sardegna 2011
Kroki aan de inschrijving
Kroki at the registration
-
Rally di Sardegna 2011
Piazzaa Roma in Arzana
Piazza Roma in Arzana
-
Rally di Sardegna 2011
Briefing
Briefing
-
Rally di Sardegna 2011
Parkoerschef Franco
Parkoerschef Franco
-
Rally di Sardegna 2011
Italiaanse licentie in de maak
Italian license under construction
-
Rally di Sardegna 2011
Start van de proloog
Start of the prologue
-
Rally di Sardegna 2011
Steil trap in het midden van het dorp
Steep stairs in the middle of the village
-
Rally di Sardegna 2011
Kroki probeert een achtervolger af te schudden
Kroki tries to get rid of the guy following him
-
Rally di Sardegna 2011
Pepe op de steilste helling
Pepe on the steepest climb
-
Rally di Sardegna 2011
Smalle bochtige straatjes
Narrow twisty streets
-
Rally di Sardegna 2011
Pepe bij de doorkomst op het marktplein
Pepe when crossing the main square
-
Rally di Sardegna 2011
Kroki als model
Kroki as a model
-
Rally di Sardegna 2011
Pepe aan Pedra Liana. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
Pepe at Pedra Liana. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
-
Rally di Sardegna 2011
Kroki op de eerste singletrail. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
Kroki on the first singletrail. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
-
Rally di Sardegna 2011
Even uitblazen na de etappe
A quick rest after the stage
-
Rally di Sardegna 2011
Kroki bij de mechanieker: nieuwe shifter? Nope!
Kroki at the mechanic: new shifter? Nope!
-
Rally di Sardegna 2011
Hopelijk komt het nog goed...
Hopefully the guy is able to fix it...
-
Rally di Sardegna 2011
Pepe dolblij met zijn dekentje
Pepe happy with his extra blanket
-
Rally di Sardegna 2011
Lang en steil bergop. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
Long and steep climb. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
-
Rally di Sardegna 2011
Lamarmora, het hoogste punt van Sardinie. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
Lamarmora, the highest point in Sardinie. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
-
Rally di Sardegna 2011
Na te voet naar boven, te voet naar beneden. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
After climbing on foot, descending on foot. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
-
Rally di Sardegna 2011
Schitterende uitzichten. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
Magnificent views. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
-
Rally di Sardegna 2011
Slaapwel !
Goodnight !
-
Rally di Sardegna 2011
Sardinische kassei
Sardinian cobblestone
-
Rally di Sardegna 2011
Alweer schitterende uizichten
Again magnificent views
-
Rally di Sardegna 2011
Maanlandschap
Moon landscape
-
Rally di Sardegna 2011
Monte Pisu Gerbu, hoogste punt van vandaag
Monte Pisu Gerbu, highest point of today
-
Rally di Sardegna 2011
Einde van de Prove Speciale
End of the Prove Speciale
-
Rally di Sardegna 2011
Afgezien?
Suffered?
-
Rally di Sardegna 2011
Eten met de ganse bende
Dinner with the whole gang
-
Rally di Sardegna 2011
Groeten uit Talana
Greetings from Talana
-
Rally di Sardegna 2011
Start in Talana
Start in Talana
-
Rally di Sardegna 2011
Kroki mag vertrekken
Kroki get's the 'go'
-
Rally di Sardegna 2011
Prachtige singletrail. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
Magnificent singletrail. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
-
Rally di Sardegna 2011
Behoedzaam tussen de rotsen sturen. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
Carefully steering between the rocks. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
-
Rally di Sardegna 2011
Pepe op de singletrail. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
Pepe on the singletrail. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
-
Rally di Sardegna 2011
Hard werk op de steil klim. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
Hard work on the steep climb. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
-
Rally di Sardegna 2011
Bevoorrading aan het ende van de speciale
Refreshments at the end of the prove speciale
-
Rally di Sardegna 2011
Transfer naar de finish
Transfer to the finish
-
Rally di Sardegna 2011
De finish ligt daar beneden ergens
The finish is down there somewhere
-
Rally di Sardegna 2011
Panini Prosciutto: lekker !
Panini Prosciutto !
-
Rally di Sardegna 2011
Urzulei, net als Talana tegen de berg geplakt
Urzulei, just as Talana glued to the mountain
-
Rally di Sardegna 2011
Pepe aan de finish
Pepe at the finish
-
Rally di Sardegna 2011
Reevax op de koffie in Urzulei
Reevax invited for coffee in Urzulei
-
Rally di Sardegna 2011
Maiolo: klein varken aan het spit
Maiolo: little pig
-
Rally di Sardegna 2011
Aanvalleeuuuhh
Attaaaccckkkk !
-
Rally di Sardegna 2011
Kroki klaar voor de 5de etappe
Kroki ready for the 5th stage
-
Rally di Sardegna 2011
Op weg naar Monte Oselli
On the way to Monte Oselli
-
Rally di Sardegna 2011
Veel kleine en grote keien vandaag
Many small and big rocks today
-
Rally di Sardegna 2011
Pepe flitst voorbij
Pepe at the foot of the last climb
-
Rally di Sardegna 2011
Zware draagpassage
Heavy carrying section
-
Rally di Sardegna 2011
Punta Ginnirco; hoogste punt van vandaag
Punta Ginnirco; highest point of today
-
Rally di Sardegna 2011
Eindelijk: de zee !
Finally; the sea !
-
Rally di Sardegna 2011
Op weg naar het strand..
On the way to the beach...
-
Rally di Sardegna 2011
Finish van de 5de etappe op het strand van Torre di Bari. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
Finish of the 5th stage on the beach of Torre di Bari. Foto courtesy of Anne-Claire Oriou - www.horizonsardegna.it
-
Rally di Sardegna 2011
Een groot bord pasta staat onmiddelijk klaar !
A big plate fo pasta ready in seconds !
-
Rally di Sardegna 2011
Kroki start de laatste kilometers
Kroki starts the ast kilometers
-
Rally di Sardegna 2011
Pepe aan de start van de speciale
Pepe at the start of the speciale
-
Rally di Sardegna 2011
Direct steil omhoog
Immediately steep uphill
-
Rally di Sardegna 2011
Steile klim met losse stenen
Steep climb with loose rocks
-
Rally di Sardegna 2011
Bijna boven op de Monte Armidda
Almost at the top of the Monte Armidda
-
Rally di Sardegna 2011
Steile afdaling met grote, gevaarlijke stenen
Steep downhill with big, dangerous rocks
-
Rally di Sardegna 2011
Het resultaat: Kroki's voorband aan flarden
The result: Kroki's tire
-
Rally di Sardegna 2011
Laatste tempo stukje
Last high-speed section
-
Rally di Sardegna 2011
Kroki finisht de Rally di Sardegna
Kroki finishes the Rally di Sardegna
-
Rally di Sardegna 2011
Verdiende capuccino
Well-earned capuccino
