Reevax mist zijn start niet!

Zoals het spreekwoord zegt: “De soep wordt nooit zo heet gegeten als ze werd opgediend”. Effektief, ondanks de zondvloed van gisteren, is het gedurende de nacht gelukkig gestopt met regenen. Wat een verschil. We verlaten het hotel, slepen onze veel te zware bagage-tassen (makkelijk +20 kg) naar de vrachtwagen en maken ons klaar voor de start. Waar we maanden naartoe geleefd hebben, uren voor trainden, en zo vaak weer en wind voor trotseerden gaat nu eindelijk beginnen: Onze tweede Cape Epic.

Ondanks het feit dat we al heel wat wedstrijden op onze kerfstok hebben, blijft het kwartiertje voor de start toch nog steeds een soort kippevel-moment. Vlak na die start loopt het al heel even grondig mis: Het hele zootje gaat onder leiding van een onoplettende motorrijder de verkeerde kant op.
Snel even met z’n allen over een hekwerk klimmen, het is tenslotte een avonturenrace, en we zijn weer op het goede spoor.

De ondergrond is bij momenten nat, maar niet doorweekt en nog prima berijdbaar. Zoals we van vorige editie nog herinneren (etappe is nagenoeg identiek) lijkt deze eerste etappe een beetje op onze Belgische Ardennen. In de snelle en soms riskante afdalingen weten we de grip van onze nagelnieuwe Continental Leader-banden naar waarde te schatten. Dank zij NoTubes konden we tubeless rijden en is een veel lagere (2,5 bar) luchtdruk mogelijk: jongens, wat een traktie.

In het begin van de wedstrijd wordt er nog wat tussen te teams gejaagd, maar al snel zoekt ieder zijn tempo en zo ook Reevax. Om beurten leggen spanmaat (Zuidafrikaans voor teampartner) Domie en ikzelf de pees erop en op die manier kunnen we een aantal teams inhalen en achter ons laten. De gewonnen voorsprong zijn we echter snel weer kwijt wanneer we door een schuin geparkeerde jeep in een of ander dorpje aan hoge snelheid de verkeerde kant op gaan. Gelukkig merken we onze vergissing snel op en keren we terug op het goede spoor. Zo verliezen we helaas een 5-tal minuten.

De rest van de rit heeft iets van het tropische regenwoud: varens, dichte begroeiing, smalle paden en vooral modder, veel modder. De temperatuur is ideaal en ook de geur is heel specifiek. Het doet mij denken aan een zachte currysoort zoals we die eens bij een Thai gegeten hebben: heerlijk lekker Afrika!

Ook nu weer staan her en der mensen langs de kant om ons aan te moedigen en dit motiveert. Onderweg passeren we ook nog een voor ons zeer speciaal soort koe: de Yorkshire-cow, zo vernemen we later. Je moet je dit beest voorstellen als een bruine koe maar dan met de pels van een teddybeer. Vanaf nu noemen wij het dus een “teddy-koe”.

Als we uiteindelijk na 5u25min in Saasveld aankomen worden we verwelkomd door Elmine en Jan, twee bijzonder gastvrije wielerliefhebbers en inwoners van het naburige George. Vorig jaar hadden we hen reeds leren kennen en ze blijken ons de hele tijd via de website gevolgd te hebben. Ze voeren ons mee naar de stad zodat we snel een verdiende pasta met ‘fonkelwater’ (spa-bruis) kunnen binnenspelen. Bovendien worden we bij hen thuis uitgenodigd en ze nemen ons zelfs mee naar ‘Armstrong’, hun tuinman, vriend des huizes en bewoner van het lokale ‘township’. Echt een verrijking om in hun levensomgeving binnen te treden. We voelen ons een beetje Jambers zonder leren jekker. Wij vonden het genant, maar Armstrong was apetrots om samen met zijn familie gefotografeerd te worden. Hier kunnen we nog van leren wat gelukkig zijn echt betekent.

Onze eerste dag Cape Epic zit erop en we zijn zelf verrast van het resultaat. Ondanks het grotere aantal teams en de sterke concurrentie, wisten we toch beslag te leggen op de 12 plek. Leuk detail: Net als vorig jaar eindigde ook vandaag het Keniaanse team met David Kinja net voor ons.

Nog belangrijk om weten: Onze Roel won samen met Bartman de etappe met overmacht terwijl Manny Heymans en teammaat Jaques Roussouw pas tiende werden maar naar verluid geplaagd worden door een Afrikaans griepje.

PS: We vernemen zonet dat de met veel poeha aangekondigde internetverbinding helaas alles heeft behalve een verbinding. Mogelijk kunnen we dit bericht pas 1 dag later de wereld in sturen.

Etappe Info – Wat de organisator zegt

Afstand: 128.5km
Hoogtemeters: 2940m
Terrein: Een heel uitdagende rit met een lang technisch stuk bestaande uit singletracks en jeep sporen door een modderig bos. Heel veel klimmen, geweldige landschappen in bossen en machtige uitslagen vanop de bergtoppen. Vooral uitkijken naar de (ijskoude) plons in de rivier.