De zon is daar !

Het weer is eindelijk omgeslagen. Vanmorgen bij het opstaan was er zelfs een blauw streepje lucht te bespeuren in het westen. Volgens mijn teammakkers dan toch, want naar goede(?) gewoonte ben ik veruit de laatste uit bed en aangezien mijn raampje naar het oosten uitgeeft, had ik hetzelfde triestige uitzicht als de voorbij dagen. Tijdens de briefing gisterenavond werden maximum temperaturen van 17 graden meegedeeld. Nog ver van de voorspelde 27 graden, maar alvast een stuk warmer dan de voorbije dagen. Pepe heeft blijkbaar ambities vandaag en was al voor 7u vanmorgen door de mobilhome aan het crossen. Ik heb hem zelden zo vroeg voor de start weten opstaan. De leeftijd zekers?

Vandaag ook terug donkere pistolekes bij het ontbijt. Gisteren had de donkere broodjes bakker forfait gegeven en laat dat nu net ook de enige dag deze week zijn dat ik een minder goed gevoel in de benen had. Ondanks de korte afstand is de etappe van vandaag van Pfronten naar Sonthofen op papier trouwens geen weggevertje: slechts 55km, maar wel met dik ’0 hoogtemeters en 4 bergen in het hoogteprofiel. Het roadbook en de uitleg van koersdirecteur Uli Stanciu verraden daarbij ook nog eens een hele hoop twee-cijferige stijgingspercentages. We zijn gewaarschuwd !

Pepe is al vroeg weg naar de startbox, ikzelf blijf wat langer ‘hangen’. Ik zie er niet direct het nut van in om voor het openen van de startboxen al naar de start af te zakken, en probeer uit mijn kledij-knoop te geraken. 17 graden is normaal warm genoeg voor korte mouwen, maar wat als boven op de berg nog een verlopen gelopen regenwolk rondhangt? Na 36 keer van gedacht veranderd te hebben, luidt het verdict: mouwstukken aan en windvestje in de achterzak.
Dat bleek al snel de verkeerde keuze te zijn, een goed halfuurtje voor de start komt de zon er helemaal door en tegen dat het startschot afgaat staat de thermometer al duidelijk boven de aangekondige 17 graden. De anti-regen kaarsen van Mieke hebben blijkbaar geholpen.

De eerste 7 kilometers zijn een weggevertje over een fietspad stroomopwaarts langs een riviertje. Er wordt nerveus gereden, en wetende dat er nog een heel deel hoogtemeters moeten volgen, is een lang vlak stuk echt gene cado. Enkele overstroomde plaatsen zijn nog een duidelijke herinnering aan de regenval van de voorbije week, maar bij deze temperaturen zijn natte voeten niet direct een probleem. Dan volgt een eerste visite-kaartje: via een geasfalteerd wandelpad gaat het steil omhoog. De percentages flirten met de 20%, maar door de grote hoop volk is er geen doorkomen aan. Wandelschoenen aan en te voet omhoog. Het zweet loopt langs alle kanten van mijn gezicht want te voet is niet mijn sterkste punt. Ik ben waarschijnlijk een van de weinigen bij wie de hartslag en verzuringsgraad van de benen hoger is bij het te voet gaan dan te fietsen.

Even later kondigt de volgende klim zich aan naar de Buchelalpe. Hier vind ook de bergwertung plaats, een nevenklassement voor diegenen die het rapste bergop kunnen rijden. De klim begint alvast gezellig met een stuk van 2 km aan gemiddeld 11%. In een van de haarspeldbochten staat MarV met het foto-kanon in aanslag, dit is de ideale gelegenheid om van mijn mouwstukken af te geraken. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan als het 15% bergop gaat en de vitessen al op zijn. Een gevecht met handschoenen en mouwstukken is aan de orde, waarbij er tegelijkertijd ook nog gestuurd en op de pedalen geduwd dient te worden. Aangezien ik geen vrouw ben, is de combinatie hiervan best een lastige opgave.

Als bevrijd, klauter ik lustig verder de berg omhoog. De percentages zijn blijkbaar in de solden, want het gaat richting 20%, en rondom mij duiken de eerste wandelaars op. Het bordje “Montag Ruhetag” staat hier voor niks, vandaag is geen maandag, en vooral geen rustdag. De vlag die het einde van de bergsprint aankondigt is in zicht en ik ben er niet rouwig om. Maar dat is verkeerd gerekend: de bergsprint is dan wel ten einde, maar de berg nog niet. Zoals bij de solden worden er op het einde nog een paar procentjes bijgegooid en dus mogen we nog een goeie 500m verder aan 24-25%. Mede-belg Jan De bruyn die al 2 dagen in mijn buurt fietst en ikzelf zijn bij de weinigen die hier nog op de bike zitten. Met de neus op het stuur is het slalommen tussen de anderen en onmogelijk om ook maar een beetje kadans te houden. Op 100m van het einde wordt Jan gehinderd door een mede-biker-te-voet en geraakt zodanig uit balans dat hij geen andere keus heeft dan de bike dwars over de weg te parkeren. Dit is dan ook meteen het eindpunt voor mij, want hier terug vertrekken is quasi onmogelijk. Aan het einde van het asfalt volgen dan de weggeef-prijzen van deze solden: nog steeds 24%, maar wel door enkeldiepe modder met een verdacht fango-kleurtje. Pavlov gewijze gooi ik de bike op de rug vooraleer we nog maar een spatje modder gezien hebben, maar gelukkig was het vals alarm. Geen fango, daarvoor plakt deze niet hard genoeg. Maar best wel zwaar, want we mogen 400m door deze bagger ploeteren.

De daaropvolgende afdaling is van het snellere type. Eerst grove schotter gevolgd door asfalt. Nog maar net begonnen en de eerste slachtoffers zijn te bespeuren. In een chicane heeft de 2de in het klassement bij de dames, Pia Sundsted, de bocht gemist, waarbij ze van rechts naar links over de weg gekatapulteerd werd, met volgens de eerste geruchten een beenbreuk tot gevolg. Even verder ligt een volgende onfortuinlijke biker in het midden van de weg, en dat ziet er evenmin goed uit. Aanwijzigen genoeg om het rustig aan te doen want in de met talrijke haarspeldbochten doorspekte afdalingen worden droge stukken met natte stukken afgewisseld. Ondanks de nodige reserves in de afdalingen, zal de snelheid vandaag geregeld met 75 km/h flirten. Ik ben dan zelf geen getalenteerde afdaler, maar als je moet vaststellen dat je langs alle kanten voorbijgevlogen wordt, is het geen wonder dat in quasi elke haarspeldbocht enkele remsporen rechtdoor richting romantische alpenweide gaan. Traag beneden komen is nog altijd beter dan snel crashen.

We zijn nu ongeveer halfweg en Patje staat klaar met een verse drinkbus. Hij is vandaag met de fiets onderweg en zal bij wijze van training het parkoers volgen. Ik verwacht dus vanf nu dat die ieder moment voorbijgevlogen komt. Het is ondertussen duidelijk dat de benen goed zijn vandaag, maar ik rijd toch mijn tempo. De 3 de klim is daardoor voorbij voor ik er erg in heb, en niet veel later passeren we het bordje “Sonthofen”. Maar de kers op de taart ontbreekt blijkbaar nog want in plaats van het centrum in, worden we de Strausberg opgestuurd. Met 7 km de langste klim van vandaag en aangezien de goede benen nog niet op zijn, neem ik me voor om hier eens stevig tempo te maken. Dat gaat behoorlijk goed en ik rijd de ene na de andere voorbij, maar na 3 km krijgen we alweer stevige twee-cijferige stijgingspercentages en moet ik het tempo toch terug laten zakken tot dat van de bikers in mijn buurt. Plots zie ik Reevax-fan en Mountainfighter super-Froggi voor mij opdoemen. Hij heeft blijkbaar een heel slechte dag vandaag, want normaal zou ik die niet mogen tegenkomen in de koers. Enkele aanmoedigen zijn dan ook op zijn plaats.

Ondertussen is de schotter in zicht en dat betekent het einde van de klim. Super-enthousiast als we zijn gaat de ketting onmiddelijk op grote plaat, maar die is er even snel terug af. Ze hebben hier nog wat molshoopjes van 8-9% gevonden. Achteraf bekeken stond er inderdaad nog wat haar op het hoogteprofiel, dat mijn beperkt geheugen blijkbaar vakkundig gewist heeft. Nog een laatste snelle afdaling vooraleer ik na ongeveer 3h18 in Sonthofen onder finish boog mag rijden. Deze etappe was uiteindelijk sneller en makkelijker dan verwacht dankzij het grote aandeel asfalt. Maar zelfs asfalt- en schotter-hater van het eerste uur Patje moest toegeven dat het geen saaie etappe was. De steilheid van de beklimmingen en afdalingen en de vele haarspeldbochten vereisten concentratie en stuurmanskunst, getuige de vele crashes vandaag. De hospitalen gaan werk hebben…

Kroki

Etappe Info – Wat de organisator zegt

Afstand: 55.49 km
Hoogtemeters: 1830 hm

Uitslag

Foto album